Դրսից հրահրված հեղափոխությունները միշտ որակվում են որպես ժողովրդի ապստամբության իրավունք և ժողովրդավարություն, իսկ արդեն այդ օտար իշխանության դեմ ժողովրդի արդար և ինքնաբուխ պայքարը՝ որպես լեգիտիմ իշխանության յուրացում և իշխանազավթում։
Երբ ԵՄ-ը իր հայտարարության մեջ խոսում է «համապարփակ համաներման» մասին, ի՞նչ նկատի ունի։ Մի՞թե այն, որ Արցախի հայության ինքնորոշման իրավունքը հանցագործություն է։
Ասում եք` «Լեռնային Ղարաբաղի հայերի անվտանգության ու իրավունքների պաշտպանությու՞ն»։
Արվում է ամեն ինչ՝ արցախցիների էթնոմշակութային ինքնությունը տարրալուծելու համար։ Էս էլ ձեզ` անվտանգություն ու իրավունք։ Էս էլ ձեզ` սպիտակ ցեղասպանություն։
«Ադրբեջանի Հանրապետության պետական անկախության վերականգնման մասին» 1991 թ. հոկտեմբերի 18-ի սահմանադրական ակտի 2-րդ հոդվածում նշված է, որ «Ադրբեջանի Հանրապետությունը հանդիսանում է 1918 թ. մայիսի 28-ից 1920 թ. ապրիլի 28-ը գոյություն ունեցած Ադրբեջանի Հանրապետության (պետք է լիներ Ադրբեջանի դեմոկրատական հանրապետության) իրավահաջորդը»:
Քանի օր է զանգում, մոտենում եմ Արաբկիր թաղամասի բոլոր պետական մանկապարտեզներ (մասնավորի գները պարզելուց հետո, դրանք որպես տարբերակ չդիտարկեցի) կրտսեր խմբում զույգ բալիկներիս տեղավորելու հարցով, պատասխանը հետևյալն է.
Վերջում պարզվելու է, որ մեր երկրում միակ ապօրինի գույքը հայրենիքն էր։
Արցախը հանձնելուց հետո Նիկոլը կարողանում է հանգիստ հարցազրույցներ տալ, ասել՝ մտքին ինչ փչում է, ամեն անհեթեթություն։
Դադարեք օգտագործել «բռնի տեղահանված», «էթնիկ զտումներ» եզրույթները։ Միջազգային իրավունքում էդպիսի եզրույթները ոչ մի բան չասող բաներ են, որոնք դաշտ են նետվել ու օգտագործվում են շահագրգիռ կողմերի և նրանց հետևորդ ուլերի կողմից։
«Իրանը Ադրբեջանին տրամադրում է ճանապարհ դեպի Նախիջևան իր տարածքով. այդ հարցում արդեն աշխատանքներ են տարվում, և կա պայմանավորվածություն»:
Հիշու՞մ եք Իրանի նախագահ Փեզեշքիանի՝ վերջերս արած այս հայտարարությունը:
Առնվազն էլեկտրաէներգետիկ հաղորդակցությունների մասով այս սցենարն այսօր կյանքի է կոչվում «գետնի վրա»...